Η Μοναδολογία δεν ήταν βιβλίο
για μια εισαγωγή στον κόσμο
της μεταφυσικής του Leibniz.
Ήταν περισσότερο σαν μία συλλογή ιδεών
πέρα των αποφθεγμάτων
δηλαδή μία περίληψη
της σκέψης του.
Αυτό τους έδωσε να καταλάβουν.
Ο κόσμος ήταν ποικιλία κι αρμονία.
Δεν είχε την πολυτέλεια
ν’ αντέξει τον δογματισμό
κι ένιωθαν την ανάγκη
της απόλυτης ελευθερίας.
Έπρεπε κάποιος
να κοιτάξει ταυτόχρονα
τις λεπτομέρειες για να δει
επιτέλους το σύνολο
ως μία εικόνα.
Πριν τον γνωρίσουν
δεν ήξεραν ότι αυτό ήταν εφικτό
από έναν άνθρωπο.
Βέβαια ήταν μόνος
με την Ανθρωπότητα
κι αυτό άλλαζε τα πάντα.
Κι έτσι έγινε το σημείο.