Ήταν σαν να είχε έρθει πάνω τους
ένα κατάλευκο κύμα
που θα έμοιαζε με τσουνάμι
στον φυσιολογικό κόσμο
διότι η ενίσχυση της Μοναδολογίας
ήταν πια μια πραγματικότητα.
Όλα ήταν διαφορετικά
επειδή όλα ήταν ίδια
γιατί με το ψυχικό κράμα
δεν υπήρχε πια
η παλιά διαφοροποίηση
και φαινόταν η ουσία της αρμονίας
και πέρα των ορίων
που είχαν φανταστεί αρχικά.
Διότι το τέλος
δεν ήταν τέρμα
αλλά αλλαγή κύκλου
που ζούσαν επί του πρακτέου
χωρίς εξαίρεση
επειδή ήταν ψυχές
μέσα στη σκέψη του
κι αυτή έπλαθε ζωντανά
τον επόμενο κόσμο
με την ποικιλία και την αρμονία
ξεπερνώντας κάθε εμπόδιο.