Από την αρχή μιλούσε για την αρμονία
αλλά κατάλαβαν την ανάγκη της
μέσω της ποικιλίας.
Δεν ήξεραν ότι ήταν τόσο μεγάλη
πριν τον γνωρίσουν,
δεν είχαν ανάγκη αυτά τα βιώματα.
Ήταν σαν να έπαιζαν μόνο με ένα μελωδικό όργανο
όπου το σολφέζ κι η αντίστιξη επαρκούσαν.
Όταν όμως ανακάλυψαν
τις δυνατότητες των οργάνων και της ορχήστρας
κατάλαβαν την αναγκαιότητα της αρμονίας
που ήταν ικανή να διαχειριστεί
πολλαπλές τελειότητες.
Η τελειότητα είχε εξέλιξη,
αυτό το είχαν καταλάβει οι ψυχές,
αλλά τώρα έβλεπαν
ότι όταν υπήρχαν αρκετές
έπρεπε κάποιο εργαλείο
να τις συντονίζει
κι αυτό το εργαλείο ήταν η αρμονία.
Οι τελειότητες μπορούσαν να ζήσουν
μέσα στον χώρο
αλλά η αρμονία ζούσε φυσιολογικά
μέσα στον Χρόνο
έτσι ήταν απαραίτητη για την Ανθρωπότητα.
Αυτό έλεγε το Έργο.