Όταν μελετάμε πολύ προσεκτικά τα 90 κεφάλαια της “Μοναδολογίας” του Leibniz, βλέπουμε ότι ο Leibniz ξεκαθαρίζει ένα πλαίσιο σε σχέση με τον Θεό, είναι Αυτός που θα είναι το αρχικό σημείο και όλες οι μονάδες που δημιουργούνται εξαρτούνται από Αυτόν. Άρα στην πραγματικότητα έχουμε έναν άνθρωπο ο οποίος ήταν πολυμαθής, μια διάνοια σε πολλούς τομείς και θα χρησιμοποιήσει μέσα στην αξιωματική του τη θεϊκή οντότητα χωρίς να έχει κάποιο πρόβλημα, γιατί αντιθέτως αποδεικνύει με τον τρόπο σκέψης που έχει ότι όχι μόνο αυτή η ύπαρξη είναι αναγκαία, είναι μοναδική και είναι η πηγή έμπνευσης και πηγή τελειότητας για τις άλλες οντότητες, από την οποία παίρνουν ό,τι έχουν ανάγκη για να ζήσουν ελεύθερες.