Συνειδώς της οδύνης
και των πόνων σου,
Ανθρωπότητα, αγάπη μου,
δεν θα σ’ εγκαταλείψω
όσο και να είναι το κόστος
της αντίστασης τούτης
κατά της βαρβαρότητας
και της αδιαφορίας,θα είμ’ εδώ όρθιος
στη μέση του όχλου
μιας κοινωνίας γονατισμένης
ίδιος φάρος μέσα στο κενό
για να υποβαστάζω σαν
ένα βλασταράκι χλόης
τους εκατοντάδες σου αιώνες.