Όσον αφορά το Κυπριακό ζήτημα δεν πρέπει να πέσουμε στην εξής παγίδα: Πολλοί θεωρούν ότι υπάρχει μια κινητικότητα και αυτό θα είναι κάτι το θετικό για την επίλυση του Κυπριακού. Άρα πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι. Η κινητικότητα που υπάρχει τώρα είναι εντελώς πλασματική, δεν έχει καθόλου στρατηγικό υπόβαθρο, είναι καθαρά επικοινωνιακή, δεν μπορούμε να πετύχουμε απολύτως τίποτα, ακόμα και με ιδέες με τον απεσταλμένο, γιατί πολύ απλά το πλαίσιο δεν είναι σωστό, δεν υπάρχει ασφάλεια, δεν υπάρχει τίποτα το σίγουρο και όταν βλέπουμε την αδιαλλαξία της Τουρκίας, αλλά ακόμα και του κατοχικού καθεστώτος, καταλαβαίνουμε ότι όταν μιλάμε για καλή θέληση και καλή βούληση από την πλευρά μας για να δεχτούμε κάτι το οποίο είναι απαράδεκτο, δεν έχει νόημα.  Στην πραγματικότητα πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας ότι αυτή την περίοδο, ειδικά λόγω του Ουκρανικού, ειδικά λόγω της έμφασης που δίνεται στο ΝΑΤΟ και στη δράση του σε αυτό το πλαίσιο, είναι πολύ ξεκάθαρο ότι για το ΝΑΤΟ η κατάσταση, όπως έχει τώρα στην Κύπρο, είναι μια κατάσταση που βολεύει τα πράγματα και κανένας δεν έχει ανάγκη να τα ανακατέψει για να βρει τώρα, υποτίθεται, μια λύση του Κυπριακού. Αυτό που θέλει το ΝΑΤΟ είναι να είναι ενωμένο στην προσπάθεια που κάνει σε σχέση με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Σε αυτήν την αντιπαράθεση δεν θέλει διάφορες παραλλαγές και το θέμα του Κυπριακού φαίνεται να είναι εντελώς ένα θέμα πολυτέλειας την ώρα αυτής της ανάγκης.  Άρα όσοι προσπαθούν να προωθήσουν το Κυπριακό αυτήν την περίοδο δεν καταλαβαίνουν ότι σε επίπεδο υψηλής στρατηγικής δεν έχει απολύτως κανένα νόημα και το μόνο που γίνεται είναι να επικοινωνούμε πάνω σ’ αυτό το πλαίσιο και ουσιαστικά διευκολύνουμε ακόμα και την Τουρκία η οποία θέλει να φανεί ότι έχει μια τάση δημοκρατική και θέλει τη συζήτηση. Στην πραγματικότητα λοιπόν, επιμένω πάνω σ’ αυτό, δεν υπάρχει κανένα πλαίσιο σοβαρής συζήτησης, υπάρχει απλώς ένα υψηλό ρίσκο το να μπούμε σε αυτήν την πορεία, ειδικά αυτήν την περίοδο, και επιμένω πάνω στο πιο σημαντικό: Eίναι ότι για το ΝΑΤΟ αυτό που γίνεται τώρα  είναι το πιο σταθερό και θεωρεί και το ΝΑΤΟ και μάλιστα και η Ευρωπαϊκή  Ένωση ότι δεν είναι ανάγκη να ασχοληθούμε τώρα με αυτό, εφόσον δεν μπορούμε να βρούμε μια λύση που θα ευχαριστήσει ούτως ή άλλως τις δύο κοινότητες, άρα ας το αφήσουμε όπως έχει γιατί δεν είναι προβληματικό και ουσιαστικά ας ασχοληθούμε πρώτα με το Ουκρανικό και μετά βλέπουμε. Αυτό, άμα δεν το βάλουμε στο μυαλό μας και προσπαθούμε να δείξουμε ότι υπάρχουν κινήσεις που έχουν κάποιο νόημα, στην πραγματικότητα μπερδεύουμε και αγχώνουμε τους δικούς μας οι οποίοι αναρωτιούνται πώς θα πάει το θέμα και ποιο είναι το πλαίσιο. Δεν υπάρχει πλαίσιο, δεν μπορεί να πάει το θέμα πουθενά και αυτοί που υποτίθεται ότι ασχολούνται με αυτό το θέμα, το κάνουν μόνο και μόνο για να φανεί αλλά όχι για να το λύσουν. Άρα εμείς, επειδή είμαστε της στρατηγικής, δεν κοιτάζουμε τις πολιτικάντικες κινήσεις ούτε τις πολιτικές δηλώσεις γιατί αυτό που έχει σημασία είναι ότι αν το γενικό πλαίσιο δεν είναι το σωστό υπόβαθρο για να πετύχουμε κάτι το χειροπιαστό, δεν υπάρχει ανάγκη να παίξεις. Είναι αυτό που λέει και η θεωρία παιγνίων όταν το παίγνιο είναι άδικο, ο μόνος τρόπος να κερδίσεις είναι είτε να μην παίζεις ή να ποντράρεις εντελώς. Άμα ποντάρεις εντελώς εδώ σ’ αυτή την κατάσταση δεν έχει νόημα. Αλλά το πιο σημαντικό είναι να μην παίξουμε τώρα, να αναβαθμίσουμε ακόμα περισσότερο τον ρόλο της Κύπρου με τα θέματα τα ενεργειακά, τα οικονομικά και τις συμμαχίες έτσι ώστε όταν το timing θα είναι καλό σε επίπεδο υψηλής στρατηγικής, τότε εμείς να είμαστε προετοιμασμένοι και να μπορούμε να δράσουμε δυναμικά παίρνοντας πρωτοβουλίες οι οποίες αξίζουν και θα έχουν αποτελέσματα.