Ασπρόμαυρη ταινία ήταν κι αυτή
αλλά δεν ήταν βουβή σαν τις άλλες
ο αλήτης είχε μεγαλώσει βέβαια
αλλά δεν είχε αλλάξει
ήταν πάντα γλυκός και τρυφερός
ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές
όταν όλοι οι άλλοι θα είχαν εγκαταλείψει
και αυτό μόνο και μόνο για να βοηθήσει
εκείνους και εκείνες που είχαν
ακόμα περισσότερο ανάγκη
από ανθρωπιά και αγάπη,
έτσι όταν την είδα
μετά από τόσα χρόνια
λυπήθηκα και πάλι
τον ασπρόμαυρο ήρωα.