Τα πράγματα με την Τουρκία γίνονται όλο και πιο ξεκάθαρα. Για ποιο λόγο το λέμε αυτό. Την ώρα που συζητάμε μεταξύ των δύο κρατών για μέτρα εμπιστοσύνης και για έναν ανοιχτό διάλογο χωρίς να υπάρχει κάποιο πρόβλημα υποτίθεται, βλέπουμε ότι η Τουρκία θα χρησιμοποιήσει αυτά τα δεδομένα, έτσι ώστε να ενεργοποιήσει ξανά το τουρκολυβικό μνημόνιο μ’ έναν διαφορετικό τρόπο, υποτίθεται για να σεβαστεί περισσότερο τα δεδομένα, αλλά θέλει πάλι να το αξιοποιήσει, ενώ αυτό έχει όχι μόνο ακυρωθεί από την βουλή της Λιβύης, αλλά επίσης δεν έχει ψηφιστεί αρχικά και επειδή έχουμε κάνει την μερική οριοθέτηση με την Αίγυπτο, έχει λήξει εντελώς. Βλέπουμε όμως ότι , παρόλο που έχει λήξει, επειδή η Τουρκία βλέπει ότι η Ελλάδα είναι πιο δεκτική, σου λέει: μπορώ και να το χρησιμοποιήσω για να δω πώς θα πάει το θέμα. Πρέπει να είμαστε λοιπόν πολύ προσεκτικοί, να μην ξεχνάμε τις κόκκινες γραμμές, να μην ξεχνάμε τι  έχουμε πετύχει και να μην πάμε πίσω, γιατί άμα το κάνουμε αυτό, θα το χρησιμοποιήσει η Τουρκία και για άλλα δεδομένα, πχ και για τις θαλάσσιες ζώνες πιο γενικά, ειδικά στο Αιγαίο. Αυτό που έχει σημασία είναι να καταλαβαίνει η Τουρκία ότι είμαστε έτοιμοι να συζητάμε σ’ έναν διάλογο που μπορεί να είναι και αυτός πολύτιμος, αλλά όχι για ό,τι να ναι και όχι όπως να ναι. Γιατί πολύ απλά εμείς συνεχίζουμε να είμαστε στο πλαίσιο του δικαίου της Θάλασσας και των Ωκεανών, στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου και  κατά συνέπεια δεν πρέπει να πάμε λίγο πιο πέρα ή λίγο πιο πίσω. Αυτό που έχει σημασία είναι να ακολουθήσουμε τη στρατηγική μας για να καταλάβει η Τουρκία ότι ακόμα κι αν θέλει να κάνει διάφορα τερτίπια και κόλπα, δεν μπορεί να τα κάνει γιατί αναγνωρίζουμε τα τεχνάσματά της επειδή ξέρουμε τι σημαίνουν τα στρατηγήματα και μπορούμε να ξεφύγουμε από τις παγίδες που μας στήνει, χωρίς να το καταλαβαίνουν μερικοί

ραγιάδες.