Είναι πράγματι τρομερά ελκυστικός ο απόλυτος έλεγχος, ειδικά σε πλαίσιο ελευθερίας. Δηλαδή όταν υπάρχει η διπλή θέληση της δύναμης της αγάπης. Είναι ο συνδυασμός της ελεύθερης προσφοράς με τη διαχείριση της διάρκειας. Είναι μια ανάδραση που ελέγχει τις αντιδράσεις. Είναι μία ανεξέλεγκτη αντίδραση στις πολλαπλές αναδράσεις. Το ελεύθερο πεδίο δράσης είναι δώρο και η αξιοποίηση της διάρκειάς τους, αντίδωρο. Το όργανο αφήνεται εντελώς στον οργανοπαίχτη κι αυτός κάνει ό,τι θέλει για να ζήσει στο έπακρον κάθε στιγμή χαράς. Η δράση πάνω στο όργανο αρχίζει με τις απίθανες λεπτομέρειες που νιώθουν τα δάκτυλα όταν έρχονται σε επαφή μαζί του, πάντα με σεβασμό με την αξία του, αλλά και με απαιτήσεις που ξεπερνούν τα όρια τα φυσιολογικά για να υπάρξει αυτή η υπέρβαση που λειτουργεί αρχικά σε πλαίσιο ισορροπίας, αλλά μετά, χάρη στις κινήσεις πια που παίρνουν όλο τον έλεγχο του οργάνου για να μην μπορεί πια ν’ αντισταθεί στη βούληση, τότε έρχεται, χάρη στις τέλειες πράξεις, και το στάδιο της ουσίας που ξεχειλίζει χωρίς όριο, γιατί η χαρά μεταμορφώνεται σε πανηγυρική έκσταση που πετάγεται παντού, αφού είναι πια εκτός ελέγχου.