Να είσαι σαν το νερό. Αυτή τη συμβουλή είχαν στο μυαλό τους όταν ανακάλυψαν τον περίφημο χώρο που γίνεται χρόνος επειδή επιτρέπει στη σκέψη να απελευθερωθεί και να ασχολείται αποκλειστικά με την ουσία γιατί όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Το νερό λειτουργούσε σαν ζωοδόχος πηγή κι ήταν έτοιμο να ξεχειλίσει, όταν μπήκε μέσα με την ταχύτητα της απόλαυσης για να συντονιστεί με τον απαιτούμενο ρυθμό. Στη συνέχεια δεν ένιωσε μόνο την άνωση του Αρχιμήδη, αλλά και τα δάκτυλα της Μαγδαληνής την ώρα που βλέπει την εικόνα που περίμενε από την αρχή και μετά το τέλος. Τότε κάθε κίνηση απέκτησε το νόημά της αφού μεταμορφωνόταν σε πράξη διότι ήταν εκ φύσης μη αναστρέψιμη για να υπάρξει εξέλιξη που ξεπερνά την επιφάνεια του νερού σαν νησί που πλάθεται επειδή μέσα υπάρχει ένα ηφαίστειο που θέλει να εκραγεί για να απελευθερωθεί η ίδια του η ουσία για να ζήσει ξανά η καρδιά του νησιού και πέραν της φωτιάς χάρη στο φως.