Η παραγωγή της χαράς
δεν πρέπει
να είναι
ούτε αγγαρεία
ούτε υπέρβαση
γιατί αλλιώς
δεν υπάρχει
απόλαυση
για τη συνέχεια
του έργου
και την ενίσχυση
του δεσμού
που θέλει
να εξελιχθεί
για να ζήσει
ουσιαστικά
την εμβέλεια
της αρμονίας.