Η συνέντευξη είχε κρατήσει ώρα
κι είχε παραμείνει ακίνητος
για ν’ απαντήσει σε κάθε ερώτηση με ακρίβεια.
Και μετά από τόσες ερωτήσεις
στα πιο βαθιά ερωτήματα
όταν σηκώθηκε άκουσε
ότι του ρωτούσε αν πήγαινε γυμναστήριο
δεν έδωσε μεγάλη σημασία
διότι θεώρησε
ότι ήταν απλώς μια ερώτηση περί αθλήματος.
Έτσι απάντησε ότι παίζει σκάκι.
Η απάντηση την ξάφνιασε
αλλά δεν είπε τίποτα
και δεν θα είχε μάθει το σκεπτικό της
αν δεν το ερμήνευε στη συνέχεια
ένας άλλος μάρτυρας της συνάντησης.
Και τώρα που θυμόταν χαμογέλασε
γιατί καταλάβαινε επιτέλους
πόσο διαφορετικά είναι τα βλέμματα
πάνω στο ίδιο αντικείμενο
ακόμα κι αν αυτό
ήταν μόνο το σώμα της σκέψης.
Διότι ήταν δώρο ψυχής
κι έπρεπε να το πει μια ψυχή.