Ήταν καλεσμένος.
Δεν ήξερε αυτήν την παράδοση των φοιτητών
που καλούσαν τους καθηγητές σε γεύμα
αλλά μόνο αυτούς που ήθελαν.
Έτσι βρέθηκε σε μία μεγάλη οικία
δίπλα στο πάρκο του Χρυσού Κεφαλιού.
Είχε συνηθίσει να βλέπει όλους τους φοιτητές
πίσω από τον υπολογιστή τους
κι ήταν η πρώτη φορά που τους έβλεπε όρθιους
να περιφέρονται παντού κι ελεύθερα.
Δεν ήξερε πώς είχε γίνει η επιλογή
και οι παλιοί συνάδελφοι δεν είπαν τίποτα.
Ήταν εκτός προγράμματος
ενώ δίδασκε το μάθημα πληροφορικής.
Το ξανασκέφτηκε και χαμογέλασε.
Μπορεί να ήταν η πρώτη φορά
που οι φοιτητές τον έβλεπαν να το κάνει.
Άλλωστε ήταν κι αυτοί πιο ανοιχτοί.
Ο καθένας είχε φέρει ό,τι είχαν ετοιμάσει
οι οικογένειές τους.
Μετά από χρόνια θυμόταν ακόμα
τα spring rolls.
Ποτέ δεν ξέχασε τα βλέμματά τους.