Αρχικά η υπέρβαση μοιάζει απλώς με μια προσπάθεια να ξεπεραστεί ένα εμπόδιο. Όμως αυτό είναι απλώς εσωτερικό κι όχι εξωτερικό. Με άλλα λόγια είναι προσωπικό, ενώ η υπέρβαση έχει μια άλλη διάσταση, αφού είναι ένας τρόπος να δημιουργηθεί μια σχέση ή ακόμα κι ένας δεσμός που έχει έναν συμπαντικό χαρακτήρα. Έτσι η προσπάθεια έχει μια κατεύθυνση από μέσα προς τα έξω, ενώ η υπέρβαση είναι μια συμφωνία και γι’ αυτό είναι ικανή να δημιουργήσει ένα ψυχικό κράμα. Η προσπάθεια είναι ρηχή, η υπέρβαση έχει βάθος. Έτσι η προσπάθεια προκαλεί ανακούφιση, ενώ η υπέρβαση χαρά. Η προσπάθεια είναι μόνο συνέχεια του παρελθόντος, ενώ η υπέρβαση είναι σύνθεση με το μέλλον. Όσοι δεν καταλαβαίνουν τη διαφορά, καθυστερούν την εξέλιξή τους, ενώ οι άλλοι την απολαμβάνουν. Η υπέρβαση δημιουργεί χαρά, επειδή είναι ταυτόχρονα απόλαυση και μάλιστα σε βάθος. Έτσι δεν είναι άμεσα προσβάσιμη, αλλά έμμεσα. Και γι’ αυτό είναι συμβατή με την πλάγια επίθεση. Η υπέρβαση είναι μόνο μέσο κι όχι στόχος. Επιτρέπει το πέρασμα από μια κατάσταση σε μια άλλη, η οποία φαίνεται αρχικά ουτοπική, ενώ ανήκει στο πλαίσιο της αρμονίας. Η χαρά της υπέρβασης είναι αρμονική, λόγω δεσμού και κράματος ψυχών.