Η σημασία του σώματος προέρχεται από την αξία του δώρου της ζωής που δέχεται η ψυχή. Το σώμα για τη σκέψη είναι ένας τρόπος μοναδικός για να έχει πέντε αισθήσεις. Το σώμα είναι ο αισθητήρας της σκέψης. Λειτουργεί συμπληρωματικά κι όχι ανεξάρτητα και γι’ αυτόν τον λόγο έχει τόσο μεγάλη σημασία. Δεν είναι τυχαίο που οι Αρχαίοι έβλεπαν τον ρόλο του με τον τρόπο που το είχαν διατυπώσει. Δεν έπρεπε να υπάρχει κάποια υπερβολή, διότι επιθυμούσαν το μέτρον και τη χρυσή τομή. Δεν αναζητούσαν κάποια ισορροπία στο κέντρο, αλλά έναν αρμονικό λόγο. Δεν υπάρχει αντιπαράθεση μεταξύ του σώματος και της σκέψης. Λειτουργούν συμπληρωματικά κι αρμονικά, διότι αυτό γίνεται και μεταξύ των ψυχών. Τίποτα δεν είναι αρκετά μεγάλο για την ψυχή και γι’ αυτό η προσφορά είναι τεράστια. Τίποτα δεν επαρκεί και γι’ αυτό η αγάπη είναι πηγαία. Η σημασία του σώματος αποκτά μια προστιθέμενη αξία, όταν αυτό μοιράζεται για να παράγει χαρά και μεταχαρά. Διότι με το φως και την ουσία, έχει επιπρόσθετη αξία η αρμονία των σωμάτων. Δεν είναι απλώς η εφαρμογή ενός προβλήματος, ακόμα και του ισοπεριμετρικού. Κι εδώ έχει σημασία να μη χαλάσει κανείς το πλαίσιο της αρμονίας. Το κάθε σώμα πρέπει να νιώθει άνετα, αφού λειτουργεί συμπληρωματικά με τη σκέψη. Η άνεση είναι ένας τρόπος υλοποίησης της αρμονίας. Έτσι φαίνεται η σημασία του σώματος για το αρμονικό πλαίσιο.