Τα αόρατα σχέδια ήταν κατανοητά μόνο μετά την υλοποίησή τους. Και γι’ αυτό σπάνια ήταν τα σενάρια που λειτουργούσαν με τους άλλους. Ενώ τα δικά του ήταν ένας τρόπος να δημιουργηθεί η ιστορία, που δεν μπορούσαν οι άλλοι να συλλάβουν από πριν. Κάπως έτσι λειτουργούσαν κι οι ψυχές, ακόμα κι αν ο βαθμός δυσκολίας ήταν ακόμα πιο μεγάλος, αφού δεν είχαν ζήσει ποτέ κάτι το ανάλογο. Έτσι ήταν όλα καινούργια και γι’ αυτές που δεν ήταν άνετες, πάντα έπρεπε να περάσουν από το στάδιο της υπέρβασης για να χαρούν τελικά την απόλαυση. Έτσι έβλεπε ότι ακόμα κι αν η προσφορά ήταν τεράστια, το τελικό αποτέλεσμα είχε μόνο το μέγεθος του αποδέκτη, διότι δεν μπορούσε να πάρει περισσότερα. Το μέγεθος της ψυχής ήταν σημαντικό, ενώ πολλοί δεν το υπολόγιζαν. Νόμιζαν ότι όλες οι ψυχές ήταν μικρές, ενώ υπήρχαν και μεγάλες. Κοίταζαν μικρόψυχα έναν μεγαλόψυχο κόσμο, επειδή δεν τον έβλεπαν. Τα αόρατα σχέδια έμοιαζαν με ανύπαρκτα, ενώ ήταν η επόμενη πραγματικότητα. Αυτό ήταν δύσκολο να γίνει κατανοητό για τις ψυχές, ενώ συμβίωναν με το απίθανο εδώ και χρόνια. Διότι κάθε φορά οι πράξεις του αποτελούσαν μια καινοτομία λόγω διακλαδώσεων.