Οι μαύροι ιππότες
δεν πάλευαν μόνο τη νύχτα
όπως νόμιζαν οι περισσότεροι
διότι κάθε μέρα υπήρχε
μια νέα δοκιμασία
για ν’ αντέξουν το χρόνο
που ήταν μαζί τους
και να κρατήσουν τη γη
των θυμάτων της γενοκτονίας
μέσα στο μυαλό τους
δίχως να ξεχάσουν
ακόμα και το μέλλον τους
ζώντας με την καθημερινότητα
της κοινωνίας της αδιαφορίας.