Λουλούδια και νερό στόλισαν
τον χώρο της έκθεσης
σιωπηλών.

Κι όμως ακούσαμε όλοι μας
την κραυγή του χρώματος
της ανθρωπιάς.

Έτσι ζωντάνεψε και πάλι
ο αφαιρετικός μετα – ιμπρεσσιονισμός
του δασκάλου.