Δεν κρατούμε τη ζωή, εκείνη μάς πληγώνει. 
Δεν θέλουμε φωτιές και παίρνουμε μάχες. 
Δεν πίνουμε γιαλούς, μα λάβα θάλασσας. 
Δεν έχουμε τίποτα κι είναι το παν. 
Είμαστε όλοι άγνωστοι και αυτό επαρκεί.