Μέσα στους μαύρους αιώνες
το φως έκαψε και πάλι την ανθρωπιά.
Τότε, δεν υπήρχε ακόμα ο άνθρωπος,
δεν υπήρχε ακόμα η σκιά.
Δεν έπρεπε να πεθάνει ο δεύτερος
διότι δεν είχε ζήσει.
Κι όμως το έργο έγινε
με το φως της φωτιάς
και τη σιωπή ενός χαμόγελου.