Πλέον: Έχετε διαβάσει το κείμενο του Ευρωπαϊκού Συντάγματος;
Μείον: Φυσικά και όχι!
Πλέον: Λοιπόν, πώς μπορείτε να είστε εναντίον ενός κειμένου που δεν έχετε διαβάσει;
Μείον: Είναι απλά θέμα συνήθειας.
Πλέον: Με το να είσαι ενάντια σε όλα και τίποτα;
Μείον: Απολύτως.
Πλέον: Μα αυτό δεν οδηγεί πουθενά …
Μείον: Τι σημασία έχει! Μόνο τότε νιώθω καλά.
Πλέον: Έχετε σκεφτεί για τους άλλους;
Μείον: Ποιους άλλους;
Πλέον: Τους Ευρωπαίους.
Μείον: Όλα αυτά είναι πολύ μακριά. Χρόνος. Και αυτοί οι ίδιοι με σκέφτονται;
Πλέον: Μερικοί ανάμεσα τους ναι, φυσικά.
Μείον: Και τι θέλουν από μένα; Δεν έχω κάνει τίποτα λάθος.
Πλέον: Δεν θα σας κατηγορήσουν για τίποτα.
Μείον: Τότε γιατί με σκέφτονται;
Πλέον: Δεν είναι τίποτα προσωπικό.
Μείον: Γιατί λοιπόν; Δεν είμαι τίποτα λιγότερο από έναν άλλο.
Πλέον: Μα δεν είναι αυτό το θέμα.
Μείον: Είναι για αυτό το λόγο που το λέω όχι.
Πλέον: Έτσι έχετε κανένα συγκεκριμένο επιχείρημα.
Μείον: Λέω όχι στην αρχή! Πνεύμα αντιλογίας!
Πλέον: Ωστόσο σε τι αντιτίθεστε;
Μείον: Στο σύνολο.
Πλέον: Ποιο σύνολο;
Μείον: Στο σύνολο των άρθρων.
Πλέον: Μιλάτε σαν να ήταν προϊόντα από έναν προμηθευτή.
Μείον: Πρόκειται για κάτι άλλο;
Πλέον: Από αρχές, τα δικαιώματα!
Μείον: Ποιος σέβεται τα δικαιώματα;
Πλέον: Οι δημοκρατίες!
Μείον: Δεν με νοιάζουν οι δημοκρατίες. Χρόνος. Επιτρέπουν στους ανθρώπους να ψηφίζουν.
Πλέον: Και δεν σας ταιριάζει;
Μείον: Όχι!
Πλέον: Τότε τι θέλετε;
Μείον: Θα πρέπει να το αφήσουμε στους ειδικούς. Οι άλλοι δεν ξέρουν τίποτα.
Πλέον: Υποθέτω ότι είστε ένας ειδικός.
Μείον: Όχι!