Ωκεανίδες : Φύγε, φύγε, φονιά !
Θεά : Στο Πήλιο, έπραξες την πρώτη σου αδικία !
Προμηθέας : Στο Πήλιο, έζησα την πρώτη μου αδικία !
Ωκεανίδες : Αιώνια να’ναι η κατάρα !
Θεά : Μια ζωή δεν αρκεί ακόμα και αθάνατη !
Προμηθέας : Μια ζωή δεν αρκεί ακόμα και αθάνατη !
Θεά : Θέλω να πεθάνεις χίλιες φορές !
Προμηθέας : Κάθε μέρα μου είναι κι ένας θάνατος. Οι μέρες μου είναι θνητές.
Ωκεανίδες : Σκότωσες το θεό για μια χούφτα θνητών.
Θεά : Σκότωσες το σοφό για μια χούφτα ζωής.
Προμηθέας : Ο ωκεανός είναι τα δάκρυα των ανθρώπων.
Θεά : Είσαι επικίνδυνος !
Προμηθέας : Είμαι ανθρώπινος…
Ωκεανίδες : Δία, κάψε τον ανθρώπινο θεό !
Προμηθέας : Και το φως θέλει φωτιά !
Θεά : Το φως δεν υπάρχει ! Νίκησε το σκοτάδι !
Προμηθέας : Θα γίνω φως κι ας χαθώ μες στο σκοτάδι.
Θεά : Οι θνητοί θα ξεχάσουν ακόμα και τη θυσία σου.
Ωκεανίδες : Οι θεοί σε καταδίκασαν… Οι θνητοί θα σε ξεχάσουν…
Προμηθέας : Μνήμη μέλλοντος και η σκέψη της ανθρωπότητας !
Θεά : Ξεπέρασες τα όρια της σοφίας !
Ωκεανίδες : Αρνήθηκες τα πάντα για μια στιγμή !
Προμηθέας : Δίχως στιγμή τι σημαίνει αθανασία ;
Θεά : Μόνο ο θάνατος μπορεί να σ’αντέξει !

(Φεύγει.)

Ωκεανίδες : Εδώ δεν υπάρχει ωκεανός !

(Την ακολουθούν.)

Προμηθέας : Πήλιο μου, πρώτη μου εξορία !