Θεά : Ήρθες να τον προδώσεις !
Προμηθέας : Ήρθα από ανάγκη…
Θεά : Δε θέλω να πεθάνει !
Προμηθέας : Είναι όμως το μόνο που θέλει…
Θεά : Εσύ, τι θέλεις ; (Χρόνος) Ήρθες να του κλέψεις την αθανασία του.
Προμηθέας : Κανείς δεν κλέβει μια κατάρα…
Θεά : Κατάρα είναι θάνατος ! (Χρόνος) Έχασα ήδη τον Αχιλλέα, δε θέλω να χάσω και τον πατέρα μου.
Προμηθέας : Ο Αχιλλέας διάλεξε τη μοίρα του…
Θεά : Μαύρισε και τη δική μου…
Προμηθέας : Ενώ ο Χείρωνας δε διάλεξε τη συμφορά του.
Θεά : Ήξερε για το βέλος όμως περίμενε τη λοξή πληγή…
Προμηθέας : Εν ζωή, ο πατέρας σου πεθαίνει.
Θεά : Σώπα !
Προμηθέας : Εν θανάτω, θα ζήσει και πάλι.
Θεά : Κι εσύ πώς το ξέρεις ;
Προμηθέας : Βλέπω ό,τι δημιουργώ…
Θεά : Κι εγώ βλέπω μα τίποτα δεν μπορώ ν’αλλάξω.
Προμηθέας : Είμαι η μνήμη του μέλλοντος…
Θεά : Βλέπεις ό,τι δεν έγινε.
Προμηθέας : Βοήθα με να τον βοηθήσω…
Θεά : Μα πώς ;
Προμηθέας : Aφησέ τον κι εσύ να ζήσει το θάνατό του…
Θεά : Όχι δεν μπορώ !
Προμηθέας : Κοίτα το μέλλον !
Θεά : Δεν έχω μέλλον να κοιτάξω…