Θεά : Τι έχεις, πατέρα ; (Χρόνος) Κλαις ;
Χείρωνας : Με πληγώνει η αθανασία…
Θεά : Η αθανασία ;
Χείρωνας : Όλοι οι μαθητές μου πεθαίνουν μα εγώ…
Θεά : Είσαι αθάνατος !
Χείρωνας : Είμαι αθάνατος, θανάσιμα πληγωμένος…
Θεά : Ημίθεοι ή όχι, οι μαθητές σου είναι θνητοί…
Χείρωνας : Γι΄ αυτό τους διάλεξα ! Αγαπώ την ανθρωπιά τους…
Θεά : Θέλησες αυτό που είσαι !
Χείρωνας : Θέλησα κι αυτό που είναι ! (Σιωπή) Μα η μοίρα…
Θεά : Εσύ δεν έλεγες ότι ο καθένας διαλέγει τη μοίρα του;
Χείρωνας : Ναι, το είπα…
Θεά : Ο καθένας τους διάλεξε.
Χείρωνας : Κι ο καθένας τους πέθανε. (Χρόνος) Όλη μου η σοφία σβήνει σε μια στιγμή, ενώ εγώ…
Θεά : Κάθε θάνατος πληγώνει το έργο σου.
Χείρωνας : Κι όλα αρχίζουν πάλι από την αρχή.
Θεά : Δεν υπάρχει τέλος.
Χείρωνας : Είναι η μόνη μου αρχή.
Θεά : Δε θέλω να υποφέρεις πατέρα…
Χείρωνας : Μα πόσο θα το ήθελα… Ό,τι ανάβω, σβήνει… Η ζωή μου μια ακολουθία θανάτων.
Θεά : Τι θέλεις από μένα ;
Χείρωνας : Ότι δεν μπορείς να μου δώσεις…
Θεά : Ακόμα και τη ζωή μου θα σου έδινα !
Χείρωνας : Μα θέλω μόνο το θάνατο μου…