Στην Κύπρο μας, όπως και σε κάθε χώρα, ο λαός θεωρεί ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα ατομικά όταν η εξουσία έχει ήδη αποφασίσει κάτι. Αυτό το τραγικό λάθος προέρχεται από την επίδραση της φυσιολογικής και φυσικής αδράνειάς του. Ο όγκος της μάζας δεν του επιτρέπει εύκολες και γρήγορες κινήσεις. Όμως δεν πρέπει να ξεχνά ότι το ίδιο συμβαίνει και με την εξουσία η οποία λειτουργεί ιεραρχικά και σ’ ένα δεδομένο πλαίσιο. Ενώ ο λαός είναι θεωρητικά ελεύθερος, ακόμα κι όταν νιώθει πολιορκημένος, διότι δεν είναι υποχρεωμένος να ακολουθήσει μια συγκεκριμένη μέθοδο για να δραστηριοποιηθεί.

Η κίνηση για να γίνει κίνημα δεν πρέπει αναγκαστικά να είναι μαζική εκ των προτέρων. Το μόνο που χρειάζεται είναι μια δομή ελεύθερη έτσι ώστε να μετατρέπεται ανάλογα με τη στρατηγική που ακολουθεί. Κάθε άτομο ξεχωριστά είναι όντως ασήμαντο μέσα σ’ ένα κρατικό χώρο. Όμως κάθε άτομο έχει ανθρώπινες σχέσεις με τους γνωστούς του που είναι πιο ισχυρές από τις πολιτικές. Άρα αν υπάρχει συντονισμός κινήσεων ακόμα και ασήμαντων μπορεί να προκαλέσει ένα κίνημα γενικό, το μόνο που είναι δυνατό να αλλάξει την πορεία της εξουσίας.

Το διαδίκτυο διευκολύνει αυτήν την ελεύθερη στρατηγική της μαζικής πίεσης διότι συνδέει πιο εύκολα ανθρώπους όχι μόνο γεωγραφικά όπως παλιά, μα σε όλη τη χώρα. Οι επαφές δεν είναι πια μόνο τοπικές, μα διαδικτυακές. Έτσι μια σειρά κινήσεων μπορεί γρήγορα να επεκταθεί σ’ ένα χώρο που δύσκολα μπορεί να ελεγχθεί από την εξουσία. Με αυτόν τον τρόπο ο λαός διαθέτει ένα ισχυρό εργαλείο οργάνωσης για να πιέσει θετικά την εξουσία σε περίπτωση κρίσης.
Η ιδέα του δημοψηφίσματος στο σχέδιο Ανάν είναι μια παλιά μέθοδος αντιδημοκρατική που χρησιμοποιεί την έλλειψη ειδικών γνώσεων του λαού ώστε να τον αναγκάσει να κάνει την τελευταία κίνηση σ’ ένα άγνωστο πεδίο. Αν όμως ο λαός δεν συντονιστεί και δεν το παλέψει για να καταλάβει την ουσία του σχεδίου, το σχέδιο Ανάν θα πετύχει χρησιμοποιώντας το λαό σαν μια μεγάλη μάζα που δεν έχει πρωτοβουλία και θα την πιέσει με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που διαθέτει .

Αν όμως ο λαός οργανωθεί και συντονιστεί χρησιμοποιώντας τις ανθρώπινες σχέσεις κι αυτούς που γνωρίζουν την κατάσταση στα κατεχόμενα, άλλους που έχουν νομοθετικές γνώσεις, άλλους που είναι στα ΜΜΕ δηλαδή όλους που δεν θέλουν να σκύψουν το κεφάλι, τότε θα δημιουργηθεί ένα ισχυρό και πολλαπλό lobby που θα προκαλέσει μια εσωτερική πίεση για να αντισταθεί στις εξωτερικές πιέσεις και τους εσωτερικούς συμβιβασμούς.

Η δύναμη της εξουσίας προέρχεται από το ασήμαντο. Διότι η εξουσία μπορεί να ελέγξει πολύ εύκολα μια μάζα που δεν γνωρίζει την κατάσταση. Ενώ αν κάθε άτομο συλλάβει ότι δεν είναι μοναδικό από μόνο του και όμως ουσιαστικό με τους άλλους όπως οι κρίκοι μιας αλυσίδας, τότε το ασήμαντο χάρις στην ελευθερία του είναι ικανό να δημιουργήσει ένα κίνημα του λαού. Αν θέλει να ζήσει ελεύθερα πάνω σ’ έναν αδούλωτο τόπο, έναν τόπο που ανήκει στον Ελληνισμό έστω κι αν τον πλήγωσαν, έναν τόπο που έχει ένα ευρωπαϊκό όραμα.