Το βλέμμα μου σε καρτερεί
κι ο ουρανός σου κλαίει,
η δίψα μου σε λαχταρεί
κι η θάλασσά σου καίει.

Ανατολίτικο σκοπό
παίζει το κανονάκι,
και δάκρυα αντί ποτό
γεμίζουν ποτηράκι.

Η σκέψη μου σε νοσταλγεί
και τα βουνά σου τρέμουν,
η μνήμη μου σε πεθυμεί
και τα παιδιά σου τρέχουν.

Παίρνω λοιπόν τον μπαγλαμά
και ρίχνω με μεράκι
παλιά ρεμπέτικη πενιά
και πίνω το φαρμάκι.