Στο πλαίσιο της Έξυπνης Παιδείας είναι δυνατόν να προσεγγίσουμε με τρόπο διαφορετικό την μουσική. Το παράδειγμα που θα μελετήσουμε αφορά στην κλασική μουσική, αλλά εφαρμόζεται και σε άλλες από τη στιγμή που έχουν σταθερά δομικά στοιχεία. Πιο συγκεκριμένα η μέθοδος αφορά τον αυτοσχεδιασμό. Οι εφαρμογές έχουν γίνει στο πιάνο, στο όργανο, στο τσέλο και το βιολί. Η αρχική ιδέα είναι ότι ο αυτοσχεδιασμός δεν είναι μια τυχαία διαδικασία και ακολουθεί συστήματα, δομές, υποδομές. Και αυτά μπορούν να ενσωματωθούν σε μια υπερδομή που εξετάζει εξαντλητικά όλες τις πιθανές περιπτώσεις στο πεδίο δράσης ενός οργάνου. Έτσι είναι δυνατόν να δημιουργηθούν απλές ασκήσεις που οδηγούν εξελικτικά σε πολύπλοκες με βάση των εννοιών της κλιμάκωσης, της συμμετρίας, της αντιστοιχίας, της παραλλαγής, της περιοδικότητας, της παλινδρόμησης, της ισομορφίας, της περιστροφής, της μετάθεσης. Και αυτές στη συνέχεια μπορούν να συνδυάζονται ανάλογα με τον βαθμό δυσκολίας και την ικανότητα του μαθητή αξιοποιώντας τις δυνατότητες των δακτύλων του. Για να γίνει πιο κατανοητό το πεδίο μέσα στο οποίο θα ενταχθεί η δράση ακολουθεί ένα θεμελιακό στοιχείο της μεθοδολογίας που αφορά στο δεξί χέρι στο πιάνο. Με αυτόν τον τρόπο έχουμε μια δομή ασκήσεων που επιτρέπουν ταυτόχρονα την συγκέντρωση επιπλέον από το γεγονός ότι είναι δομές που θα βοηθήσουν την prima vista λόγω εξοικείωσης.