Όταν εξετάζουμε τον χάρτη της τριπλής κατοχής της Ελλάδας από τον άξονα στην περίοδο 1941-1944, βλέπουμε ότι δεν υπάρχει ούτε μία περιοχή υπό τουρκική κατοχή. Το ναζιστικό καθεστώς σε συνεργασία με το φαστιστικό καθεστώς ελέγχει σχεδόν όλη την Ελλάδα. Την 1η Μαρτίου 1941 η Βουλγαρία υπογράφει το Τριμερές Σύμφωνο, διότι θέλει να αρπάξει τις περιοχές όπου ζουν βουλγαρόφωνες κοινότητες στην Ελλάδα, πιο συγκεκριμένα στην Ανατολική Μακεδονία και στη Θράκη, αλλά και στη Γιουγκοσλαβία. Τον Απρίλιο εισβάλουν σε αυτές τις περιοχές εκτός από τον Έβρο, όπου οι Ναζί εξηγούν στους Βούλγαρους ότι δεν πρέπει να πλησιάσουν, για να μην παρερμηνευτεί από την Τουρκία η παρουσία τους. Ο Χίτλερ ήθελε μαζί του την Τουρκία γιατί αυτή είχε ήδη συμμαχήσει με τη Γερμανία στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Τουρκία έπαιζε τον ρόλο του ουδέτερου. Όμως στις 18 Ιουνίου 1941 υπογράφει στην Άγκυρα το γερμανο-τουρκικό Σύμφωνο Φιλίας. Έτσι ο Χίτλερ και ο Ιnönü τα βρήκαν. Αυτό το γεγονός ήταν βέβαια αναμενόμενο λόγω των παρελθόντων των δύο καθεστώτων. Όμως το πιο σημαντικό είναι ότι παρόλο που υπήρχε αυτό το Σύμφωνο που υπογράφτηκε για μια διάρκεια 10 ετών, ποτέ το ναζιστικό καθεστώς δεν χρησιμοποίησε την Τουρκία για να το βοηθήσει στην κατοχή της Ελλάδας και αυτό σημαίνει πολύ απλά σε στρατηγικό επίπεδο, ότι ήταν αναξιόπιστη ακόμα γι’ αυτούς σε αληθινές και σημαντικές επιχειρήσεις.