Στην αρχή ο κόσμος ήταν αλλιώς
έτσι και οι γρήγορες νότες
πάνω στο ρομαντικό πιάνο
για να μην ξεχάσουν το μέλλον
που έχασαν ένα βράδυ,
κόκκινο σαν τον ήλιο της επανάστασης,
της πρώτης που δεν έζησε
ούτε την επόμενη αυγή.
Τότε συνειδητοποίησαν το μέγεθος
της αδικίας και της ανθρωπιάς
κι αποφάσισαν να ζήσουν
μόνες τους, ελεύθερες
δίχως τα πληγωμένα δάκτυλα
του αγαπημένου συνθέτη.
Από τότε η επαναστατική
αγγίζει κάθε άνθρωπο
που συναντά το τέρας
που θα προστατέψει τη ζωή του.