Μια εκπαιδευτική δομή που είναι ικανή να προσφέρει διαδικτυακή διδασκαλία σε φάση κρίσης λόγω μέτρων κατά της πανδημίας, πρέπει να αποκτήσει στρατηγικές ανθεκτικότητας για να προσφέρει μια e-συμπαράσταση. Διότι δεν πρόκειται μόνο για τηλεκπαίδευση, αφού υπάρχει το πλαίσιο της πανδημίας που αλλάζει το όλο ύφος της σχέσης καθηγητή-φοιτητών. Κατά συνέπεια η διδασκαλία πρέπει να είναι πιο ολική, για να εμπεριέχει ταυτόχρονα μια προσέγγιση που επιτρέπει στους φοιτητές να μην καταπιέζονται από την κατάσταση και να εκφράζονται πιο εποικοδομητικά, έτσι ώστε το ηθικό τους να είναι πιο ανεβασμένο και να νιώθουν ότι δεν είναι πια απομονωμένοι.