Σωτήρης: Το φως του κόσμου είναι απαραίτητο για τη ζωή. Το βλέπουμε τώρα καλύτερα, που είμαστε κλεισμένοι για την ασφάλειά μας μέσα στα σπίτια. Ενώ πριν το σπαταλούσαμε. Τώρα κάθε σταγόνα φωτός είναι και μια χούφτα ζωής για την ύπαρξή μας. Όμως το φως θέλει αγάπη. Αυτό λέει η πίστη. Αυτό βλέπουμε μόνοι και μαζί. Υπάρχει μια πίεση από την οποία πρέπει να απαλλαγούμε. Δεν είναι όλα μόνο θέμα νεκρών και κρουσμάτων. Πρέπει να αγαπήσουμε ο ένας τον άλλον, ακόμα κι όταν ο άλλος είναι συνεχώς δίπλα μας κι ανασαίνει τον ίδιο αέρα με μας. Είναι δύσκολο να μοιραστείς μια βαθιά αναπνοή, θέλει και αυτό τις απαραίτητες υπερβάσεις από εμάς για τους άλλους. Είμαι μόνος μέσα στο σπίτι μου, αλλά σκέφτομαι και τις δυσκολίες των άλλων που είναι πολλοί μαζί μέσα στον ίδιο χώρο. Και αυτοί χρειάζονται βοήθεια για να μην γίνουν εχθροί μεταξύ τους. Διότι τώρα που ξέρουμε πως θα τελειώσει η πανδημία, πρέπει να αντέξουμε τον στενό χώρο. Και γι’ αυτό πρέπει να αντιληφθούμε ότι ο χρόνος είναι ο χώρος της αντίστασης και μέσω του έχουμε μία διέξοδο. Οι διακλαδώσεις του Χρόνου μάς επιτρέπουν να αποδράσουμε νοητικά από το χώρο, που κυριαρχεί ως πρόβλημα και όχι ως επίλυση. Πολλοί θέλουν απλά να βγουν έξω, για να βρουν μια λύση, ενώ αυτή υπάρχει σπίτι τους. Η ζωή είναι μέσα μας και μοιάζουμε με βιβλία σ’ ένα στενό χώρο. Όμως τα βιβλία χαίρονται να είναι μαζί, ενώ φαίνονται εγκλωβισμένα. Εσύ αποφασίζεις αν είσαι ελεύθερος ή όχι. Δεν ξέρω πώς είναι οι δικοί σου, αλλά θέλω να προσέχεις τον καθένα. Ο Ιππότης χωρίς πανοπλία μου είπε, ότι μόνο έτσι άντεξαν τις επιθέσεις της βαρβαρότητας. Διότι η αγάπη είναι μια μορφή άμυνας, μια προστασία. Δεν είναι με αυτή που θα φύγει η πανδημία, να το ξέρεις! Ενώ η χαρά επιτρέπει και την αντεπίθεση ενάντια στη βαρβαρότητα. Μάθε στους δικούς σου, εκείνους που μοιράζονται την ίδια εποχή μαζί σου, ότι θα περάσετε στην αντεπίθεση και ότι αυτό θα γίνει μόνο χάρη στην ισχύ της χαράς και όχι μόνο χάρη στην αγάπη. Και η χαρά πρέπει να μοιραστεί, γιατί είναι το φως του κόσμου και χάρη σε αυτό θα νικήσουμε το σκοτάδι της πανδημίας. Θέλω να φανταστείς την Ανθρωπότητα χαρούμενη. Δέξου το σαν χάρη.