Η βιβλιοθήκη λειτουργούσε με παραβολές, με συμβουλές, με τεχνάσματα ή ακόμα και με στρατηγήματα ανάλογα με τις αντοχές. Πάντα μάς έβαζε σε ένα πλαίσιο όπου μπορούσαμε να βρούμε τη λύση, αλλά μέσω υπέρβασης και μόνο. Το μονοπάτι του μυρμηγκιού που μάς είχε δείξει δεν ήταν μόνο ένας τεχνητός βηματισμός, ήταν και ένας άλλος τρόπος σκέψης. Μπορούσε το μυρμήγκι να ακολουθεί ένα κώδικα, αλλά πάντα είχε τη δυνατότητα της ελευθερίας. Η σκάλα είχε νόημα.
Νοητικό σοκ.
Διακλάδωση.
Κώδικας Bushido. Ήταν το άλλο νοητικό σχήμα.
Αλλά πιο παλιά στα βάθη του X αιώνα.
Kyūba no Michi.
Πριν την πέτρα και το σπαθί, υπήρξε το τόξο και ο ίππος.
Το goban δεν ήταν μοναδικό, υπήρχε και το shogiban.
Η ελευθερία της σκάλας άλλαζε τα δεδομένα.
Το go και το σκάκι δεν επαρκούσαν. Το shogi ήταν απαραίτητο.
Εμπεριείχε και άλλα νοητικά σχήματα που ήταν αναγκαία
για την εξέλιξη της σκέψης.