Όταν εξετάζουμε ακόμα το άνοιγμα των σχολείων, ενώ βλέπουμε ότι παρουσιάζονται όλο και νέα προβλήματα, όπως το Σύνδρομο Kawasaki που σχετίζεται πια και με τον κορωνοϊό σε μικρές ηλικίες δεν πρέπει να ξεχνούμε τους Νηπιαγωγούς, τους Δάσκαλους και τους Καθηγητές, διότι αλλιώς τους θεωρούμε απλώς αναλώσιμους σε ένα παράλογο σύστημα. Όλοι αυτοί εδώ και μήνες πια συνεχίζουν να διδάσκουν εξ αποστάσεως στα παιδιά και μάλλον πολλοί δεν έχουν αντιληφθεί το τεράστιο έργο που παράγουν για το ηθικό των παιδιών αλλά και των γονέων τους κατ’ επέκταση. Έτσι όλοι όσοι θέλουν να τους θυσιάσουν σε ένα επικίνδυνο πείραμα με το άνοιγμα των σχολείων για να ξεφορτωθούν τις πιέσεις μιας κοινωνίας που δεν ασχολείται με την εκπαίδευση επί της ουσίας, κάνουν ένα στρατηγικό λάθος. Διότι ξέρουμε ότι η άρση των μέτρων σε κάθε χώρα που έχει γίνει παράγει από μόνη της την άνοδο των κρουσμάτων και των νεκρών. Δεν υπάρχει λόγος να επεκτείνουμε το πείραμα και εντός των σχολείων που αντιπροσωπεύουν εκ φύσης τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις ανθρώπων σε όλες τις ηλικίες. Σε αυτό το πλαίσιο αν έχουμε ένα πλήγμα στους εκπαιδευτικούς απλώς θα τους ζητήσουμε συγγνώμη που δεν τους προστατέψαμε. Ας το σκεφτούμε από πριν για να μην είναι αργά μετά.