Είχαν ώρες που συζητούσαν
και η ζωή της είχε ήδη αλλάξει,
δεν έβλεπε πια τη σαβούρα ενός συστήματος
που μισούσε την ιστορία.
Ένιωθε ότι ήταν μέσα στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη
και παρόλο που δεν είχε καθόλου φως
ακούγοντας το αστρονομικό ρολόι της
δεν ένιωθε μόνη.
Δεν είχε ζήσει τους θρησκευτικούς πολέμους
αλλά τους είχε νιώσει στο πετσί της
με όλα τα βιβλία της ιστορίας
που είχε διαβάσει.
Ήξερε ακριβώς τι σήμαινε να θέλεις τα μετατρέψεις την εκκλησία, ξεχνώντας τον ιερό της χαρακτήρα.
Κι εκείνα τα χρόνια της προπαγάνδας ένιωθε
τον εκφυλισμό των εννοιών.
Και το κατάστημά της θεωρήθηκε ύποπτο
για τους επιθεωρητές τους συστήματος.
Αυτό είχε έρθει να πει ο άλλος
λίγο πριν έρθουν οι επιθεωρητές της βαρβαρότητας.