Έχει σημασία να έχουμε στο μυαλό μας ότι τα προβλήματα που ζούμε στο Αρτσάχ έχουν ως πηγή του κακού την απόφαση των Μπολσεβίκων με τον Στάλιν να ενσωματώσουν αυτήν την περιοχή εντός του Αζερμπαϊτζάν, ενώ το 95% του πληθυσμού ήταν Αρμένιοι. Αυτό έγινε στις 4 Ιουλίου 1921. Ήταν ένας τρόπος για τον Στάλιν να ελέγξει την όλη περιοχή και να μειώσει την αντικειμενική αξία της Αρμενίας. Είναι ένα χειροπιαστό παράδειγμα καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πολιτισμού. Οι Αζέροι ήθελαν από πριν ν’ αρπάξουν την περιοχή. Η Συνθήκη του Γκολεστάν ( πόλη του Αρτσάχ ) του 1813 μεταξύ της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και της Αυτοκρατορίας της Περσίας ξεκαθάρισε πού θα ήταν το Αρτσάχ. Αλλά το 1868 ενσωματώθηκε στην κυβέρνηση της Ελισαβετπόλ. Στη συνέχεια με τη διάσπαση το Αρτσάχ βρέθηκε απομονωμένο από την Αρμενία και ενσωματώθηκε ως αυτόνομη περιοχή ( область ) στο Αζερμπαϊτζάν. Η αλλαγή έγινε μόνο το 1988 όταν οι Αρμένιοι του Αρτσάχ αποφάσισαν να είναι σοβιετικό κράτος της περεστρόικας. Μάλιστα το Αζερμπαϊτζάν ζήτησε την επιστροφή του στον Μιχαήλ Γκορμπατσώφ, μάταια. Η ανεξαρτησία άρχισε το 1991. Και το Αζερμπαϊτζάν ακύρωσε την αυτονομία του. Και έκανε το πογκρόμ ενάντια στους Αρμενίους, ακόμα και στο Bakou.