Μέσα στο κάστρο
όταν όλοι φοβόντουσαν για το μέλλον
την ώρα της πολιορκίας
ένας άνθρωπος
διάβαζε σε όλους
τον Ερωτόκριτο του Κορνάρου
για να χαρούν οι ψυχές τους
και να αντέχουν τους εχθρούς
που ήθελαν να πληγώσουν
ακόμα και το ηθικό τους.
Έτσι ανάμεσα
στους πέτρινους τοίχους
ακούστηκε μια φωνή
που ακολουθούσε ένα λαούτο
για να ζήσουν όλοι
την ουσία της μνημοσύνης
ενάντια στη βαρβαρότητα.
Γιατί ο πολιτισμός
χαρακτηρίζεται
και από τις υπερβάσεις
που κάνουμε
στις πιο αντίξοες συνθήκες
πάντα με αξιοπρέπεια.