Στην καρέκλα, στο σαλόνι…
Σόνια: Ακόμα να επιστρέψει… Το σαμοβάρι είναι έτοιμο πια και περιμένει.  Σιωπή Το άναψα ακόμα κι αν δεν τον βρήκα…  Δεν είναι σαν μικρό μνημείο για την άγνωστη Ανθρωπότητα… Μα τι λέω; Εδώ ήρθαμε για μία πρόβα κι εγώ μιλώ για κάποιον που πέθανε το 1881… Χρόνος Πρέπει να συνέλθω… Μάλλον είναι η κούραση…  Αλλά τον είδα… Σαν να ήταν ζωντανός… Τόσο ζωντανός… Λες να ήταν όνειρο…  Μπορεί να έκανα τόσο λάθος. Δεν είδα την ψυχή του; Άλλωστε με αυτό το έργο με την ψυχή του ασχολούμαστε. Αλλά ήταν τόσο έντονο…  Σαν να την άγγιζα…  Δεν ξέρω… Πάντως σίγουρα άγγιξε τη δική μου. Ναι, αυτό  τουλάχιστον το ξέρω…  Κατάδυση ψυχής…  Ή ταξίδι μέσα στην Ψυχότητα…  Σιωπή Τι να πω; Φτάνει πια! Το πήρα απόφαση…  Ξαφνικά σηκώνεται από την καρέκλα της και πάει προς το τραπέζι με το σαμοβάρι, έτοιμη να σερβίρει το τσάι…  Θα σερβίρω δύο κούπες. Θέλω να ξέρει ότι τον σκέφτομαι ακόμα κι αν δεν τον βρήκα. Όταν είναι όρθια βλέπει τυχαία την πίπα που καπνίζει…  Ποιος την άναψε;  Χρόνος  Αποκλείεται… Χρόνος Η δύναμη της πίστης… Σιωπή Είστε εδώ;