Η βερυκοκιά
του ντουντούκ
είχε ήδη
πάνω της
τα ίχνη
των δακτύλων
που της έδιναν
τη δύναμη
να ζωντανέψει
για ν’ ακουστεί
η βαθύτητα
της ψυχής της
χάρη
στην ανάσα
της αγάπης.