– Πάντοτε αναρωτιέμαι πώς στέκεται όρθιο.
– Είναι η φύση του.
– Αλλά μοιάζει με θαύμα.
– Έτσι δεν είναι και ο έρωτας.
– Δεν είχα δει την αναλογία.
– Ενώ είναι η ίδια πηγή.
– Μάλλον το είδα μόνο οργανικά.
– Μην ξεχνάς το πάθος.
– Δεν πρόκειται!
– Ούτε τον πόθο.
– Μου τον υπενθυμίζει συνεχώς η στάση.
– Είδες ότι το απίστευτο και να γίνει παραμένει απίστευτο.
– Και το βλέπω ζωντανά.
– Πιο ζωντανά δεν γίνεται.
– Κι όμως…
– Τι σκέφτηκες;
– Το θέαμα…
– Δηλαδή;
– Θα το σκεφτώ καλύτερα.
– Ωραία.
– Ναι! Θα το δω ξανά από κοντά.
– Και αυτό γίνεται.
– Ακόμα καλύτερα.