Μαθήτρια: Δεν ήξερα τι ζητούσαμε.

Δάσκαλος: Ξέρω.

Μαθήτρια: Αλλά τώρα που ξέρω, μπορούμε και πάλι να το ζητήσουμε.

Δάσκαλος: Θα είσαι πάντα ελεύθερη με μένα.

Μαθήτρια: Για να καταλάβω λοιπόν.

Δάσκαλος: Πες μου.

Μαθήτρια: Αυτό που ζητάμε μετά από τριακόσια χρόνια είναι για την ψυχή μας;

Δάσκαλος: Ναι.

Μαθήτρια: Παναγία μου… Και το ζητήσαμε;

Δάσκαλος: Έτσι φαίνεται…

Μαθήτρια: Και για να το ζήσει η ψυχή πολυκυκλικά θα πρέπει να τη σώσετε;

Δάσκαλος: Γι’ αυτό είμαι εδώ.

Μαθήτρια: Τι να πω τώρα;

Δάσκαλος: Αυτό που θες.

Μαθήτρια: Δεν ξέρω τι θέλω ακριβώς…  Ή μάλλον θέλω να συνεχίσετε.

Δάσκαλος: Κατάλαβα.

Μαθήτρια: Δεν ξέρω αν τα κατάλαβα όλα… Αλλά κάνει καλό στην ψυχή μου.

Δάσκαλος: Αυτό επαρκεί για μένα.

Μαθήτρια: Μη σταματάτε…