Τον Δεκέμβριο του Σωτήριου Έτους 1522, οι διαπραγματεύσεις άρχισαν για να σωθούν οι τελευταίοι επιζώντες. Ακόμα και η βαρβαρότητα δεν είχε δει τόσο φως να αντιστέκεται ενάντιά της. Είχε χάσει πλέον εκατό χιλιάδες μαχητές και ήθελε να δώσει ένα τέλος σε αυτήν την πολιορκία. Ο Μεγάλος Μάγιστρος παρέδωσε την πόλη εξασφαλίζοντας την ελευθερία των επιζώντων ιπποτών και των Ροδιτών που ήθελαν να φύγουν. Ο Σουλτάνος ζήτησε την εκκένωση του Τάγματος από τα Δωδεκάνησα. Έτσι οι πολεμιστές του Σταυρού άφησαν το νησί του τριαντάφυλλου. Ξέροντας όμως ότι θα επέστρεφε το πνεύμα τους, ακόμα κι αν χρειαζόταν αιώνες. Είχαν παλέψει ως το τέλος και η τιμή είχε σωθεί. Η Αγία Άννα είχε έρθει να τους πάρει για ν’ αρχίσει ένας κύκλος του πολυκυκλικού αγώνα του Τάγματος. Οι πολεμιστές του Σταυρού δεν εγκατέλειψαν τον αγώνα ακόμα και μόνοι τους.  Έτσι αποτέλεσαν παράδειγμα αντίστασης που θαύμασαν όλοι, γιατί είδαν τη βαριά ομορφιά, τη βαθιά αγάπη και την τεράστια προσφορά. Αυτός ήταν ο λόγος που τους δόθηκε η Μάλτα για να νικήσουν τη βαρβαρότητα το 1565 με την αναδίπλωση του φωτός.