Μαθήτρια: Είναι αλήθεια;
Δάσκαλος: Ποιο πράγμα;
Μαθήτρια: Αυτό που σκέφτομαι.
Δάσκαλος: Για ποιο θέμα;
Μαθήτρια: Ξέρετε εσείς…
Δάσκαλος: Ναι είναι αλήθεια…
Μαθήτρια: Μα πώς είναι δυνατόν;
Δάσκαλος: Είναι το πρέπον.
Μαθήτρια: Και σε αυτόν τον τομέα.
Δάσκαλος: Όταν είσαι δεδομένος… η προσφορά δεν σταματά…
Μαθήτρια: Μα κι εδώ;
Δάσκαλος: Αφού ανήκουν στην Ανθρωπότητα.
Μαθήτρια: Ναι αυτό το είδα ή μάλλον άρχισα…
Δάσκαλος: Θες τη συνέχεια λοιπόν.
Μαθήτρια: Γίνεται;
Δάσκαλος: Και βέβαια.
Μαθήτρια: Ε πείτε το! Έχω τόση ώρα που κρατιέμαι.
Δάσκαλος: Και θα σκάσεις;
Μαθήτρια: Πόσες φορές όμως.
Δάσκαλος: Αφού δεν είπαμε ότι είσαι ελεύθερη;
Μαθήτρια: Και νομίζετε ότι είναι εύκολο…
Δάσκαλος: Όχι, βέβαια και ειδικά για σένα.
Μαθήτρια: Επιτέλους, η δικαίωση… Λοιπόν θα μου πείτε…