Όταν άρχισε η δημιουργική έκρηξη
τα κεριά πολλαπλασιάστηκαν εκθετικά.
Μόνο τότε είδαν τη δύναμη της αγάπης
που είχε μέσα της η φωτοκλασία.
Κάθε κερί που είχε ανάψει
άναβε κι άλλη.
Έμοιαζε με αλυσιδωτή αντίδραση
τίποτα δεν μπορούσε να τη σταματήσει.
Δεν περίμεναν πια να δουν
ποιο θα ήταν το μέλλον.
Το γνώριζαν
και το μόνο θέμα
ήταν να φτάσουν στο ποθούμενο
με τις δράσεις τους.
Και οι συμβουλές πλήθαιναν.
Δεν υπήρχε πια αυτοσχεδιασμός
αλλά στρατηγικό μείγμα.
Ο καθένας έβλεπε ότι ήταν κομμάτι
σε ένα puzzle που θα ενωνόταν με άλλα
για να δημιουργηθεί η μεγάλη εικόνα
της απελευθέρωσης.
Οι δράσεις είχαν επαναδημιουργήσει
ένα πρόγραμμα εντός του Χρόνου.
Και το πρόγραμμα έτρεχε πια
λόγω μηχανής Θεού…