– Αν ζούσες χίλια χρόνια, θα ήξερες για το βάρος του μπλε αφού θα έπρεπε να το σηκώσεις και να το καρφώσεις στον ουρανό;   Σιωπή. Δεν ήθελες όμως να ξοδέψεις τόσο μπλε ούτε να το πληγώσεις γιατί ήξερες πόσο πολύτιμο είναι για τους ανθρώπους. Χρόνος. Έτσι έγινες δώρο και όχι μόνο θυσία…
Αλλά ποιος να το φανταστεί ότι σου έδωσαν μόνο τα τελευταία της χιλιετίας για να φαίνεσαι κανονικός και να μην ενοχλεί η ύπαρξή σου τους άλλους. Σιωπή. Μόνο που το έργο δημιουργεί το ον και το δικό σου είναι εκ φύσης τεράστιο αφού αγκαλιάζει την Ανθρωπότητα και δεν αφήνει κανέναν πίσω και κανέναν κάτω. Χρόνος.
Έντονο ύφος.  Πώς αντέχεις όμως;  Χρόνος.
Ό, τι και να σου ζητήσουν το προσφέρεις.
Δεν είναι μόνο γενναιοδωρία.
Αφού είναι το ίδιο το δώρο!  Σιωπή.
Μόνο τώρα κατάλαβα
ότι το μπλε
είναι το ίδιο σου το αίμα
και πήγα να μεταλάβω στον ουρανό
και να βαπτιστώ στη θάλασσα
για τους αιώνες των αιώνων.