Κανείς δεν υπολόγιζε τη δύναμη της αγάπης, ενώ ήταν από τα θεμέλια της πίστης. Πολλοί μπέρδευαν το έλεος με την αγάπη. Αυτός που αγαπά πραγματικά, δεν λυπάται, βοηθά ασταμάτητα. Διότι αυτή η αγάπη είχε τη δυνατότητα να αλλάζει τη ροή των πραγμάτων. Ήταν ένας άγνωστος παράγοντας για τη βαρβαρότητα και δεν μπορούσε να τον διαχειριστεί όταν εμφανιζόταν στο πεδίο μάχης. Ακόμα και αυτοί που είχαν ωφεληθεί από την αγάπη δεν έβλεπαν τη δύναμή της. Δεν συνειδητοποιούσαν ότι είχαν αλλάξει με το άγγιγμά της, ενώ είχαν μεταμορφωθεί. Και χάρη σε αυτή την υπέρβαση ήταν έτοιμοι να παράγουν ένα έργο που απελευθερώνει. Διότι η ελευθερία δεν είχε κανένα νόημα, αν δεν απελευθέρωνες τους άλλους από τη σκλαβιά. Πώς να ζήσεις και να έχεις δίπλα σου την έννοια των κατεχομένων χωρίς να κάνεις τίποτα; Αυτή ήταν η αλλαγή που προκαλούσε η αγάπη. Δεν επέτρεπε την αδιαφορία ούτε την ουδετερότητα. Η αγάπη ήταν μια ουσία που ξεχείλιζε για να κάνει όλες τις χάρες των ανθρώπων που το είχαν ανάγκη για να ζήσει ελεύθερα η ψυχή τους.