Από το παράθυρο με την αντανάκλαση είδε τη μορφή να βγαίνει από το μπάνιο και να κλείνει την πόρτα του δωματίου. Της φάνηκε όλη η κατάσταση υπερφυσική αλλά δεν είχε δει τίποτα ακόμα. Σηκώθηκε όσο πιο σιγά μπορούσε. Έσταζε ολόκληρη και σκέφτηκε ότι πάλι καλά είχε το μαγιό της. Πλησίασε και τελικά μπήκε στο μπάνιο για να βρει ίχνη του περάσματος. Έβλεπε το ίδιο της το σώμα στον καθρέπτη την ώρα που έψαχνε τα αποδεικτικά στοιχεία. Χαμογέλασε όταν είδε πόσο φωτεινή ήταν με το μαυρισμένο της δέρμα. Δεν βρήκε τίποτα πάνω στον νεροχύτη. Δεν υπήρχε κάτι το ιδιαίτερο. Απεγνωσμένη αποφάσισε να κάνει ένα ντους. Ξεντύθηκε και μπήκε μέσα. Μόνο τότε ένιωσε κάτι το γνωστό εκεί που είχε ακουμπήσει το πόδι της Αφροδίτης. Μόλις κατάλαβε το βλέμμα ανέβηκε κι ανακάλυψε επιτέλους τα ίχνη που αναζητούσε. Ήταν παντού. Δεν εξερευνούσε πια το άγνωστο, αλλά απολάμβανε τον άγνωστο. Η υφή δεν θα μπορούσε να είναι πιο ζωντανή. Και την ένιωσε πάνω της σαν ενυδατική κρέμα. Δεν ήταν όμως και η χαρά της πολλαπλασιάστηκε.