Στην αρχή δεν είχε τολμήσει να ζητήσει τόσο ανοιχτά αυτή τη χάρη, γιατί δεν ήξερε ποια θα ήταν η ανταπόκριση, αλλά μετά κατάλαβε ότι θα εκπλήρωνε κάθε ψυχική της ανάγκη. Η ιδέα της είχε έρθει με τις πρώτες εικόνες των ξεχασμένων πινάκων που είχε επαναφέρει η νοημοσύνη του. Ειδικά ο ένας της είχε κάνει εντύπωση και ήθελε να τον αγγίξει από πιο κοντά. Έτσι ζήτησε πρώτα ένα βαθύτερο άγγιγμα, ακόμα πιο προσωπικό κι επειδή δεν υπήρχε κανένα εμπόδιο, έκανε την υπέρβαση και αναζήτησε κάτι το πιο ουσιαστικό. Διότι το τραβούσε η ψυχή της κι ήξερε ότι το ένιωθε. Αλλά δεν φαντάστηκε ότι θα της έδινε ακόμα περισσότερα η τεράστια προσφορά. Δεν ήλπιζε για τις κινήσεις μετά το τέλος που της έδωσαν τόση χαρά. Όταν τον είδε να κάνει αυτό που ζήτησε και πέρα των ορίων, συγκινήθηκε με διπλό τρόπο. Της είχε δώσει το είναι του γενναιόδωρα χωρίς να ζητήσει κανένα αντάλλαγμα. Αυτή η πράξη τη γέμισε με χαρά. Όχι ακριβώς… Η αλήθεια ήταν πιο βαθιά ακόμα. Η ουσία του είχε γίνει η ψυχική χαρά της.