Το απίστευτο είχε γίνει
αλλά παρέμεινε απίστευτο
ακόμα και μετά.
Προσπάθησε να συνειδητοποιήσει
τι είχε γίνει πραγματικά
κι επανέλαβε τη σκηνή
όσο πιο αργά μπορούσε
για να δει κάθε λεπτομέρεια,
για να καταγράψει
την ανάληψη της ουσίας
και τον κατακλυσμό της.
Είχε πάει παντού
και πέρα του ανοίγματος
γιατί η απελευθέρωση
ήταν επαναστατική
σαν την παρτιτούρα του Chopin.
Η ουσία είχε βρέξει
πάνω στην ψυχή της,
αυτό ένιωσε και κατάλαβε
την παγκοσμιότητα
του αισθήματος.