Η στάση εμπεριείχε ένα παράδοξο
που έπρεπε να λυθεί
μετά από υπέρβαση της σκέψης.
Πώς μπορούσε να συνδυαστεί
η άνεση με την ορμή
αυτό ήταν το ερώτημα
που είχε στο μυαλό της.
Διότι το έβλεπε μπροστά της,
το μοντέλο ήταν ταυτόχρονα
τόσο ήρεμο όσο ήταν έντονο.
Χωρίς να μπορεί να το εξηγήσει
ένιωθε μια αρμονία.
Έβλεπε τα μέρη του σώματός του
και δεν μπορούσε να καταλάβει
το απίθανο κράμα που αντίκριζε.
Ενώ ήταν γυμνός
ήταν ετοιμοπόλεμος
ως πηγή φωτός.
Αυτή ήταν η ουσία.