Δεν έπρεπε να περιμένει να του ζητούν χάρες
γιατί πολλοί και πολλές είχαν αναστολές
και ντρέπονταν να τις εκφράσουν.
Έπρεπε ν’ ακούσει και τη σιωπή τους
που λειτουργούσε σαν πρόλογος
αλλά μετατρεπόταν εύκολα και σε επίλογο.
Έτσι πριν γίνει αυτή η μετάλλαξη
λόγω της επιρροής της κοινωνίας,
η συνεννόηση ήταν αναγκαία.
Γι’ αυτό τον λόγο ήταν πάντα σε ετοιμότητα
όταν απευθύνονταν σε αυτόν
γιατί έπρεπε ν’ ακούσει και αυτά
που δεν του ζητούσαν οι ζωές
που συναντούσε
αλλά που θα περίμεναν με πάθος οι ψυχές τους.
Κάθε πρόταση, κάθε παύση, κάθε σιωπή
ήταν εικόνα της παρτιτούρας της ψυχής.
Κι ενώ άλλοι θα αδιαφορούσαν
όσο δεν είχαν ακούσει τη μουσική
εκείνος απαντούσε
στις χάρες που δεν είχαν εκδηλωθεί
αλλά υπήρχαν.
Έτσι τις δικαίωνε με το έργο του
για να ζήσουν την αρμονία
χωρίς να τη ζητήσουν.